Σε συνέχεια της προηγούμενης ανάρτησης για τα θυρανοίξια, παραθέτουμε ένα κείμενο από τον Δάσκαλο Γιάννη Μπουγιούκο, ο οποίος έβαλε το θεμέλιο λίθο στην προσπάθεια ανέγερσης και λειτουργίας της κεντρικής εκκλησίας του χωριού μας. Από τους πρωτεργάτες λοιπόν της προσπάθειας, διαβάζουμε τα παρακάτω και βλέπουμε στο τέλος τη φωτογραφία της πρώτης εκκλησίας:
Στις 28
Σεπτεμβρίου 2014 τελέστηκαν στον Πολυπόταμο
τα εγκαίνια του Ιερού Ναού της Κοιμήσεως της Θεοτόκου.
Στην τελετή πρωτοστάτησε ο Μητροπολίτης Καρυστίας και
Σκύρου κ.κ. Σεραφείμ, πλαισιωμένος με αρκετούς πατέρες ιερείς και διακόνους της Μητροπόλεώς μας.
Ήταν μία λαμπρή τελετή
που καθήλωνε το εκκλησίασμα τόσο με τους υπέροχους ύμνους, όσο και με το τελετουργικό μέρος κατά τη διάρκεια του οποίου ο ευσεβέστατος ιεράρχης μας εξηγούσε
λεπτομερώς τις κινήσεις, τα δρώμενα και το συμβολισμό τους.
Χοράρχης των ψαλτών ήταν ο κ. Λαμπρόπουλος Αριστείδης, μέλος της χορωδίας του Κακουλίδη, ο οποίος πολλές φορές μας τιμά
με την παρουσία του αναλαμβάνοντας το
αναλόγιο των εκκλησιών του χωριού μας δίνοντας ξεχωριστή λαμπρότητα
στις εορτές.
Όπως μας εξήγησε ο σεβάσμος Μητροπολίτης μας κατά την τελετή των εγκαινίων, γίνεται το βάπτισμα του Ιερού Ναού και παίρνει το όνομά του. Στην περίπτωση του
δικού μας Ιερού Ναού της Κοιμήσεως της
Θεοτόκου είναι γνωστό, ότι στη θέση του σημερινού Ναού υπήρχε παλαιό εξωκκλήσι με στέγη από πλάκες, μικρό και ταπεινό. Όσο το χωριό προεκτεινόταν προς τα επάνω ήταν κοινή επιθυμία να κτισθεί μεγαλύτερος και
περικαλής ναός. Το καλοκαίρι του
1983 προς το 1984 κατεδαφίσθηκε ο
παλαιός, λόγω της στενότητας του χώρου και
τέθηκε ο θεμέλιος λίθος για το νέο ναό. Με καθολική συνεισφορά των κατοίκων του χωριού και από εισφορές και γειτονικών χωριών, περατώθηκε ο νέος ναός που λειτουργούσε εδώ και αρκετά χρόνια, ώσπου
φθάσαμε στην επίσημη τελετή των εγκαινίων
28 Σεπτεμβρίου 2014.
Το παλαιό εκκλησάκι το ευλαβούνταν πολύ οι χωριανοί μας. Ποτέ δεν άφηναν το
καντηλάκι του σβηστό. Άλλοι έταζαν και αναλάμβαναν να τα ανάβουν ολοχρονίς. Την
παραμονή της εορτής της Παναγίας (της Συρμηρίας όπως λεγόταν στην αρβανίτικη
διάλεκτο) που ήταν 22αν προς 23ην Αυγούστου, τα εννιάμερα της
Παναγίας, 9 ημέρες μετά τον Δεκαπενταύγουστο, πολλοί συνήθιζαν, κυρίως γυναίκες και παιδιά να κοιμούνται μέσα στο ναό, στρώνονταν στρωσίδια από άκρη σε άκρη, κάτω από το τρεμάμενο φως των καντηλιών, με τη μυρωδιά του
βασιλικού και του κατιφέ που
στόλιζαν τις εικόνες, το παιδικό μυαλό
φανταζόταν, ότι κάπου εκεί κοντά κοιμόταν και η Παναγία μας με το Θείο
Βρέφος στην αγκαλιά της.
Μετά την τελετή προσφέρθηκαν κεράσματα που είχαν
ετοιμάσει γυναίκες του χωριού, αναψυκτικά που πρόσφερε ο Πολιτιστικός Σύλλογος και γεύμα στο ΚΑΦΕ-ΜΕΖΕΔΟΠΩΛΕΙΟ της Αλεξάνδρας Σαμούρη
–Ζωγράφου.
